گابریل گارسیا مارکز: «هر کسی سه زندگی دارد: عمومی، خصوصی و مخفی»
.
Perfect Strangers
فیلمی به کارگردانی Paolo Genovese و محصول سال ۲۰۱۶ است.
یک درام ایتالیایی پر از دیالوگ، با لوکیشن محدود و لایه های روان‌شناختی.
ماجرای فیلم درباره ی چند زوج است که برای شام دور هم جمع می شوند. حتما یاد تعداد زیادی فیلم افتاده اید که با این تم ساخته شده اند. (پارتیِ سالی پاتر، کشتارِ پولانسکی، درباره الیِ فرهادی، سعادت‌آبادِ میری و…)
مانند اکثر این فیلم ها، دروغ و قضاوت، موضوع اصلی فیلم بود. موضوعی تکراری که در این فیلم با ریتمی تند و جذاب، داستانی متفاوت را رقم می زند. این زوج ها سرِ شام تصمیم می گیرند یک بازی راه بیندازند. به این صورت که تا پایانِ شام موبایل هایشان را بگذارند روی میز و همه ی پیام ها و زنگ ها را عمومی کنند (چیزی مثل بازی جرات و حقیقت) شاید بگویید شام که ۱۵ دقیقه بیشتر طول نمی کشد و بعدش چی؟ در فرهنگ ایتالیایی، شام خوردن بسیار طولانی و شامل غذاها و وعده های مختلفی است که ریزه ریزه به میز اضافه می شود و در فاصله ی وعده ها همواره گفتگو و نوشیدن شراب در جریان است. لوکیشن فیلم نیز محدود به فضای بین سر میز و آشپزخانه و روی بالکن است. اما از همین فضا استفاده های بسیار خوبی صورت گرفته است.
هر کدام از ما رازهایی داریم که به علل مختلف راز هستند. یا از قضاوت سایرین می ترسیم یا فضا یا جنبه ی افراد را برای گفتنِ حقیقت آماده نمی بینیم، یا مساله‌ی مشترکی در بین است که نیاز به موافقت کس دیگری برای گفتنش وجود دارد، یا داریم به کسی/گروهی خیانت می کنیم و یا به دنبال منفعت شخصی هستیم. فیلم با فضایی دوستانه و گاهی آمیخته با طنز شروع می کند به افشاسازی انواع رازها و مخاطب را ترغیب می کند به حدس زدن و قضاوت کردن.
با وجود نقاط قوت فراوان، اما فیلم ضعف هایی نیز دارد. از جمله جلوه های ویژه ی فوق العاده ضعیف آن است. مهمانی در شب خسوف است و تصویر ماه ارتباطی است بین لحظه های مختلف فیلم. اما این تصویرها بسیار ابتدایی و ناشیانه‌اند.
این فیلم مرا یاد فیلم پارتی (۲۰۱۷) ساخته‌ی سالی پاتر انداخت که قبلا معرفی کرده بودم. تفاوتی که برای این دو قائلم این است که در فیلم پارتی، مخاطب حین مواجهه با موضوع خیانت و دروغ، نمی توانست قضاوت درستی از اوضاع و افراد داشته باشد. اما در این فیلم کاملا جهت گیری اخلاقی وجود داشت و نهایتا مخاطب می توانست مطمئن باشد که چه کسی تقصیرکار و چه کسی “آدم خوبه” است. همین تفاوت، فیلم پارتی را دارای عمق بیشتری می کند و در سطح بالاتری قرار می دهد.
درکل فیلم را توصیه می کنم ببینید و امیدوارم مثل من از دیدنش لذت ببرید.

فاطمه اختصاری
#ستون_معرفی_فیلم_و_کتاب_فاطمه