امروز قرار است فیلم «خانه دوشیزه پرگرین برای بچه‌های عجیب» از «تیم برتون» را معرفی کنم.

از تیم برتون فیلم زیاد دیده‌ام. و احتمالا شما هم تعدادی از کارهای مشهور او را دیده اید. کارهایی مثل «ماهی بزرگ»، «ادوارد دست قیچی»، «اسلیپی هالو»، «سوئینی تاد: آرایشگر شیطانی خیابان فلیت»، «عروس مرده»، «چارلی و کارخانه ی شکلات سازی»، «آلیس در سرزمین عجایب»، «سیاره میمون ها»، «فرنکن وینی»، بتمن ها و…
او نقاش و نویسنده‌ی کتاب «مرگ غم‌انگیز پسر صدفی و قصه‌های دیگر» نیز هست که کتاب ساده اما بسیار غمگینی است.
تیم برتون عاشق انیمیشن، فضای فانتزی و ژانر علمی تخیلی است و اگر شما با او هم‌علاقه‌اید می‌توانید با خیال آسوده بروید سراغ فیلم‌هایش و چشم‌بسته چندتایی را انتخاب کنید. شخصیت.های فیلم‌هایش ظاهر و خصوصیات عجیب و غریبی دارند. بازیگر موردعلاقه‌ی او «جانی دپ» است که در اغلب فیلم‌هایش حضور داشته است.

داستان فیلم «خانه‌ی دوشیزه پرگرین…» درباره‌ی پیرمردی است که داستان هایی عجیب با شخصیت‌هایی عجیبی را از بچگی برای نوه‌اش (جیمی) تعریف می‌کرده است. مثلا داستان اینکه او چگونه از بمباران جنگ جهانی دوم جان سالم به در برده است. این پیرمرد می میرد و جیمی برای بهبود حال روحی‌اش به همراه پدرش به سفر می رود. آنها می‌روند به سرزمینی که تمام قصه‌های پدربزرگ در آن اتفاق می‌افتاده است. با ماجراجویی‌های جیمی، او وارد دنیای دیگری می شود و با دوشیزه پرگرین و بچه‌های عجیب غریبی که در آن خانه زندگی می کنند آشنا می شود.
فیلم مثل اکثر فیلم‌های برتون، شخصیت های جالب و داستان‌های جزئی خلاقانه‌ای دارد. تیم برتون از رنگ استفاده ی خوبی می‌کند. تناقض رنگ و نور و لباس در دنیای دوشیزه پرگرین و دنیای جیمی قابل توجه است. اما من احساس می کنم در اواسط فیلم، ریتم دچار افت می‌شود و پایان‌بندی شاید برای روایتی که تیم برتون صحنه‌سازی کرده خوب باشد، اما بعد از صحنه‌های ماقبل آخر، دیگر آن قدر ها دلچسب نیست. شاید هم من فقط انتظارم از تیم برتون بالا رفته است و دیگر فیلم های تقریبا خوب او راضی‌ام نمی کند. بلکه من انتظار یک «Big Fish» دیگر را دارم.
تیم برتون را ببینید و از دنیای ذهنی او لذت ببرید.

فاطمه اختصاری
ستون_معرفی_فیلم_و_کتاب_فاطمه